Aşk-ı Hu

Sevdam Canlar canı… sayende can bulduk, gönül gözümüze seyrü sülük göründü. Sevdamın hayali Kâbe’yi yedi kez tavaf etmekten daha hayırlıdır, onunla geçen vakit de sevgiside sonsuz değerlidir. Bir öpebilsem onun eşiğini maneviyat servetinden bir dirhem düşse payıma. Düştü düşeli aşkı içime bana daha ne lazım…  Ah sevdam ah… Arif olan bilir,   Hallacı Mansur şöyle söylemiş ,   “cehennem acı çektiğimiz yer değil acı çektiğimizi kimsenin görmediği yerdir” Sevdam bu yol dikenli yol imiş, neden söylemedin...Bir bilseydim girmezdim,  geriye dönmek yok, bir de haram ve yasakmış… Sevdam gündüz vakti meşaleyi gösterip ve tutuşturduğunuzda anladım.  Bu delilik demiştim, yine de ardından aldım meşaleyi aldım elime. O ne ki, demeden, her yer karanlık oldu. Meşale rüyaların en güzel görünenini bozdu. Hayaller silindi. Ahh sevdam… Gece uykularım öldü, gündüz uykusuzluklarım can çekiştiği yer oldu. Hakk mı yakıyor, yoksa meşale.. Ben düşe kaldım, gönül acıma Canım sev