KİMDEN YARDIM BULACAK GÜNAHKÂRLAR?
Nihayetinde şu son yıllarda beni motive eden, imanımdı. Allah’a ve ahirete inanıyorum, onun için ölümden korkmuyorum. Cennete gideceğimi ve o zaman başkaları için de Allah Teâlâ’dan şefaat dileyeceğimi biliyorum. Sadece bu kadar da değil: Yaklaşık beş milyon insan için şefaat dileyebileceğime inanıyorum. Belki bunu yazmamaksın. Sonra yine felâket olur. Anlaşılmaz, ciddiye alınmaz. Bunu söylediğinizde hepimizin güldüğünü ekleyeceğim, başta da bizzat sizin kahkahalar attığınızı. Ama ben ciddiyim. Allah Teâlâ’nın her şeye kadir olanın adıyla, hissediyorum ki, tekrar dirildiğimizde O beni kendine çağıracak ve diyecek ki: “Ey Nasr, Na'ime’nin oğlu,” -annemin adı buydu- “yükümlülüklerini yerine getirdin mi?” “Allah’ım, çabaladım,” diye cevap vereceğim. “Her şeyi yaptığımı iddia edemem. Çabaladım.” “Hatalı hiçbir şey yapmadın mı?” “Tabiî kusurlarım oldu. Kimin yok ki? Fakat Sen, Allah, bağışlayan ve esirgeyensin.” Allah Teâlâ, eziyet etmek için yaratmadı bizleri.