ATTİLÂ İLHAN’IN ROMANLARINDA DOĞU-BATI MESELESİ
TÜRK İ YE CUMHUR İ YET İ ANKARA ÜNİVERSİTESİ SOSYAL B İ L İ MLER ENST İ TÜSÜ TÜRK D İ L İ VE EDEB İ YATI (YEN İ TÜRK EDEB İ YATI) ANAB İ L İ M DALI ATT İ LÂ İ LHAN’IN ROMANLARINDA DO Ğ U-BATI MESELES İ Doktora Tezi Pei-Lin Li Ankara-2007 ÖN SÖZ Tanzimat döneminden ba ş layarak resmen kabul gören batılıla ş ma e ğ ilimi, Cumhuriyet döneminde âdeta devletin temel ideolojisi hâline gelmi ş tir. Yüzyıllar boyu Do ğ u de ğ erleri ile beslenen Türk toplumu, Batı ile kar ş ı kar ş ıya gelince do ğ al olarak birtakım sıkıntı ve çeli ş kileri birlikte ya ş amı ş tır. Türk edebiyatına da yansıyan bu Do ğ u-Batı meselesi, çalı ş mamızın hareket noktasını olu ş turmaktadır. Ş iirleri, romanları ve denemeleriyle Türk edebiyatında çok yönlü bir edebî ki ş ili ğ e sahip Attilâ İ lhan, bu çizgide de çok önemli eserler vermi ş tir. Yazarın 1953 yılından bu yana yayımlanmı ş olan 12 romanında Türk toplumunun geçirdi ğ i siyasî ve sosyal de ğ i ş iklikler ele alınmı ş tır. Üstelik