Ayaküstü Yaşanmış Aşk Hikayeleri...

|

Şair: Murathan Mungan

1.

bildiğim kendimi bildim bileli aşık olduğum,

bildiğim ancak aşıkken var olduğum...

işte bu yüzden, benim için aşık olmak;

çoktandır hasretine katlandığım yokluğum.

'eğer aşktan söz edildiğini duymamış olsalar

hiçbir zaman sevemeyecek olan insanlar vardır, '

demiş La Rochefoucauld

benimse hep böylelerini severek başladı vurgunum...

2.

her durakta ölümsüz bir aşk edineceğim

bir bakıştan, bir duruştan,

çağrışımın sonsuz hızından

unutulmaz bir sevgili daha bırakacağım ardımda.

belki de yaşanabilecek en güzel serüveni

terk edeceğim

daha otobüsün ilk basamağında.

kim bilebilir ki?

sonrayı, sonrasını kim bilebilir?

gizli gizli veda edeceğim ona; görmeyecek

ve bu duyguyla burkulmuş yüreğim

otobüs camına bağrında bir ok ile

bir aşk levhası çizecek, ah min-el!

bu da ötekiler gibi,

kendisini ölesiye sevdiğimi bilmeden

yaşayıp gidecek..

3.

şimdi hemen kalksam buradan

hemen çıksam uzun sokaklardan birine

kiminle karşılaşabilirim

kime vurulurum ölesiye, eve dönmeden

geceme kuzguni bir cehennem gibi eklenen

bir ölümcül sevda hangi köşe başında

keser yolumu

bir tenhaya ulak olan

o suret avı

bırakır mı yakamı

haracı ödenmeden

bırakır mı yakamı

bir suretten, bir şiirden, bir hüzünden

ak kağıda düşürülmüş

imzasını görmeden

bırakmazlar yakamı, bilirim, ben ölmeden

4.

hangi aşk mümkündür aşığı öldürmeden

her aşk, her şiir

ardından uzun uzun bakılan adı bilinmedik sevgilerden,

küskün omuzlu terk edilmişliklerden,

perspektifinde hep bir sokak taşıyan

o sessiz

o faili meçhul cinayetlerden

resim altı sözcüklerden

aşk mümkün olsa idi ah, aşığı öldürmeden

bırakır mı yakamı kağıdın ölüm beyazı sureti

elle bilenmiş sözcükler,

yüreğime sokulan serüvenin hançer tadı

nabzımın atışına ayak uyduran vezninde

gece adımları şiirlerimin

bırakır mı yakamı yaşadıklarımı

dökmeden imgelerin giysilerine

hayatın maskelenmiş gerçekliğine

upuzun bir mesafeyle yeniden sokulmak için

yeniden ve yeniden.

Benzer Yazılar