Sen, Görsen De Ağlıyorsun, Görmesen De

|

Deniz
kenârında gözü yaşlı, bağrı ateşli bir garip kişi vardı. Dalgalar, onun
kirpiklerinden süzülen damlaları kapmak için karaları göğüslediler.

Kıyıdakiler,
fırtına yok, yel yok, deniz neden kabarır, diyorlardı.

Deryâ
ise dilsiz dili ile o garîbe sesleniyordu:

Ey
sevdası güzel adam! Aşkın hürmetine dinle beni... Sözüme kulak ver. Bilesin ki
seni kıskanmaktayım. Zîrâ sevgilini gördüğün için ağladığını biliyorum. Bu
gözyaşları o yüzden...

Ben
ise onu göremediğim için çırpınıp durmaktayım. İşte, aramızdaki bu farkı kıskanıyorum.
Sen, görsen de ağlıyorsun, görmesen de. Ben ise yalnız hasretten gözyaşı döküp
duruyorum

Dile
Gelen Taş/Sâmiha Ayverdi

Benzer Yazılar