Print Friendly and PDF

Bil sen mi... Bilsem mi

|





ben kimin gölgesi olduğumu bir bilsen,
fark etmez, şimdi yaşasam veya ölsem
bu ciğer yakan düşüncem bende
yıllardır uyku bırakmadı
sen ise kimin kucağına düştün,
şu an kiminle rüyâ ve hayaldesin
ben sözden herşeyden gizlenmek
hem ona hem sana kavuşmak istiyorum
âb-ı hayât karanlık ormanlarda bulunurmuş
senin gözyaşlarını içince bende olan oldu
âb-ı hayat nedir ki
git… beni bırak… deme
gözümü ve gönlümü neyle meşgul ederim
hep seni arar, hep seni isterken
bir katreyi kıskandım
göğsünde akan ter gibi akmak istemem mi
her şey bitmiş deyip canımı alıyorsun
kabul tamam…damgalanmış kaderimi
hayber kaleme kim götürsün…
düşündükçe ağrıyor yanım yörem
sevgi dolu başıma ağrı düştü…
aceb kim derman bulur… sende yok diyorsun
benim isteksizliğim, senin muradın olsun
anladım
bundan sonra hiçbirşey istemem
bilirim günah bile işlemeyi değil
sen her şeye değersin
beni sen yarattın ve resminine benzettin
kendine bile değilken
şaşırıyorum nazımı, içimdeki bu arzularımı neresine sakladın
birer birer çıkıyor
içim yanıyor
ne olduğunu bilmiyorum
binlerce yasak koymuşsun aşmadan gel diyorsun
beni öldür en iyisi bu
dediğimi anladın mı
anladın ve bildin de
elden gelen bir şey yok
öyleyken böyleyim maalesef


Önceki Yazı
« Prev Post
Sonraki Yazı
Next Post »

Benzer Yazılar

Yorumlar