Yağı Azaltılmış Diye Satılan Ürünler Hakkında
| |
Besinlerde Yağ Yerine Kullanılan Maddeler
Beslenme ve Diyet Dergisi
2012:40(2):183-190 Derleme/Review
Fat
Replacers in Foods
Duygu Türközü1, Efsun
Karabudak1, Muhittin Tayfur2
1 Gazi Üniversitesi, Sağlık
Bilimleri Fakültesi, Beslenme ve Diyetetik Bölümü, Ankara, Türkiye
2 Başkent Üniversitesi, Sağlık
Bilimleri Fakültesi, Beslenme ve Diyetetik Bölümü, Ankara, Türkiye
Ö ZET
Yağ, gıda maddelerinin özellikle görünüş, aroma, tat
ve yapısına önemli ölçüde katkıda bulunur. Ayrıca, yağ vücudun normal
işlevlerini yerine getirebilmesi için hayati bir öneme sahiptir. Duyusal ve
fizyolojik yararlarına rağmen, son yıllarda yapılan araştırmalar hayvansal
yağlarla beslenmenin birçok kronik hastalık riskini arttırdığını ortaya
koymaktadır. Bu nedenle birçok sağlık kuruluşu, tüketilen yağ oranının
azaltılması yönünde önerilerde bulunmaktadır. Son yıllarda gıda sanayi çok
çeşitli düşük enerjili ürünler piyasaya sürmekte ve bu ürünler önemli oranda pazar
payı bulmaktadır. İşlenmiş ve tüketime hazır ürünlerde kullanılan bitkisel ve
hayvansal yağların kısmen veya tamamen elimine edilmesi için çeşitli yağ ikame
maddeleri kullanılmaktadır. Yağ ikame maddelerinin kullanılmasıyla önemli
oranda toplam enerji miktarındaki düşüş tüketici talebini ciddi oranda
arttırmaktadır. Bu durum yağ oranını düşürmeye yönelik çalışmaların hız
kazanmasına neden olmuştur.
Anahtar
kelimeler: Yağ ikame
maddeleri, yağ benzeri maddeler, yağ taklidi maddeler
ABSTRACT
Keywords: Fat replacers, fat substitutes, fat mimetics
Yağ ikame
maddelerinin besinlerde genel işlevlerinin arasında, hacim arttırıcı,
jelleştirici, su tutucu, ağız hissini iyileştirici, stabilize edici, dokuyu
iyileştirici, kalınlaştırıcı ve pişirme ortamı olarak kullanımları sayılabilir
(5). Ayrıca partikül yapısında olanlar ışığı yansıtıcı merkezler olarak görev
yaparlar. Her yağ ikame maddesinin kendine özgü özellikleri bulunmaktadır. Bu
maddelerin kullanımı, kullanılacak olan gıdanın yağ oranına, beklenilen
işlevlere bağlıdır (6). Bu derlemede besinlerde yağ yerine kullanılan
maddelerin sınıflandırılması, çeşitleri, kullanıldığı ürünler ve yasal
düzenlemeler (yağ ikame maddeleri) konusu irdelenmiştir.
Yağ İkame Maddelerinin Sınıflandırılması
Yağ ikame maddeleri değişik şekilde sınıflandırılabilmektedir. Bazı
araştırmacılar bu ürünleri genel olarak elde edildikleri kaynağa göre
sınıflandırmaktadırlar. Bunun dışında sentetik yağ ikam edicileri dördüncü bir
grup olarak ekleyenler de bulunmaktadır. Başka bir sınıflandırma ise,
kullanıldığı üründe yağ ikame edebilme özelliğine göre yapılmaktadır. Yağın
özelliklerini tamamen karşılayabilen yağ ikame edicilere “fat substitutes”
yağın özelliklerini kısmen karşılayabilen yağ ikame edicilere ise “fat
mimetics” denmektedir. Buna göre yağ ikameleri, i) yağ benzeri maddeler (fat
substitutes), ii) yağ taklidi maddeler (fat mimetics) ve iii) bunların
kombinasyonları olarak üç grup altında incelenmektedir (3,4).
Yağ Benzeri Maddeler (Fat Substitutes)
Bu maddeler,
katı ve sıvı yağların fiziksel ve işlevsel özelliklerine sahiptir. Bunlar,
düşük enerji veren ya da hiç enerji vermeyen yapısal lipitler veya sentetik
bileşiklerdir (7). Yağ benzeri maddeler ya kimyasal olarak sentezlenirler ya da
enzimatik modifikasyonlarla ticari katı ve sıvı yağlardan türetilmektedirler.
Bu maddeler, ürüne yağa benzer ağız hissi ve işlevsel özellikler
kazandırmaktadırlar. Birçok yağ benzeri madde, pişirme ve kızartma
sıcaklıklarına dayanıklıdır (3,7). Yağ benzeri maddeler, dört başlık altında
gruplandırılmaktadır:
Düşük enerjili yağ bileşikleri: Düşük enerjili yağ bileşikleri
yapısal lipitlerdir. Yapısal lipitler, orta ve uzun zincirli yağ asitlerinden
oluşan triasilgliserollerdir. Bu maddeler 5-7 kkal/g düzeyinde enerji
vermaktedirler (7). Düşük enerjili yağ bileşiklerine örnek olarak “Caprenin” ve
“Salatrim” verilebilmektedir. Caprenin, iki orta zincirli (kaprilik asit ve
kaprik asit) ve bir uzun zincirli (behenik asit) yağ asidi ile gliserit içerir
ve gramı 5 kkal vermektedir (4). Şekerleme kaplamalarında ve yumuşak şekerlerde
kakao yağı yerine kullanılmaktadır. Salatrim, kısa ve uzun zincirli yağ
asitlerin kombinasyonu ile hazırlanan yapısal bir trigliserittir.
Sindirilmekte, ancak kısmen absorbe edilmektedir. Enerji değeri yağların %55’i
ya da 5/9’udur (8,9). 1994 yılında “Genel Olarak Güvenli Kabul Edilebilir”
(GRAS) şeklinde Gıda ve İlaç Dairesi (US Food and Drug Administration- FDA)
tarafından onaylanmıştır (10).
Modifiye olmuş
ester bağlı yağ benzeri enerjisi olmayan bileşikler: Bu bileşikler bir seri
molekül içermektedir. Oluşan bağ, sindirim sırasında enzimatik hidrolize
dayanıklıdır. Bu tip bileşiklerde doğal yağların işlevleri görülmektedir (4).
Bunlardan, karboksi karboksilat esterleri (CCE), iki ester veya difatik grubuna
sahip karboksilat işlevi olan ester bağlı kompleksten oluşmaktadır. Bu madde,
insan vücudu tarafından metabolize edilebilmektedir. Molekülün karboksilat
kısmı ise sindirim enzimlerinin hareketine karşı etkisizdir (10).
Esterifiye
olmuş propoksilatlanmış gliserol (EPG), gliserolün polieter propilen glikol
oluşturmak amacıyla propilen oksit ile reaksiyona girmesi sonucunda
üretilmektedir. Bu reaksiyon ürünü yağ asitleri ile esterifiye olmaktadır.
Metil glukoz poliester (MPEG), 1980’li yılların başında geliştirilmiş bir
bileşiktir. Molekül sukroz poliesterlere benzemektedir ancak merkezde sukroz
yerine glukoz bulunmaktadır. “Trialkoksitrikarbalibat” (TATCA) ve
“Trialkoksisitrat” (TAC), “Trialkoksitrikarbalibat” trikarbalilik asidin yağ
alkolleri ile esterleşmesi ile elde edilmektedir. Trialkoksisitrat ise sitrik
asidin yağ asidi esterlerinden oluşmaktadır. Her iki molekül de potansiyel
olarak yağ yerine kullanılan maddelerdir. Dikarboksilik asit asterleri, yüksek
sıcaklık uygulamalarında kullanılmaktadır. Lipaz tarafından hidrolize
edilemediklerinden absorbe edilemezler. Sorbitol yağ asidi esterleri,
sorbitolün yağ asitleri ile reaksiyonu sonucu oluşmaktadır. Bu ürün kısmen
sindirilmektedir (11,12). Sukroz poliester (SPE), bu grubun en iyi bilinen
bileşiğidir. Sukroz poliesterleri, 6-8 yağ asidi ile sükrozun kimyasal
transesterifikasyonu veya interesterifikasyonu ile oluşan sukroz karışımlarıdır
(13).
“Olestra”
(Olean) yağı %100 ikame edebilen, sukrozun uzun zincirli yağ asitleri ile
esterleşmesi ile elde edilen hegza, hepta ve oktaesterlerinin karışımı olan
yaygın olarak bilinen bir yağ ikamesidir. Bu madde, absorbe veya metabolize
edilemez. Enerjisi yoktur. Olestra mide bağırsak sistemini sindirilmeksizin ve
absorbe edilmeksizin geçtiğinden ve ayrıca lipofilik olduğundan, bazı mide
bağırsak sorunlarına yol açmaktadır. Yağda çözünür vitaminlerin ve besin
ögelerinin absorbsiyonlarını azaltmaktadır. Bununla birlikte, karbonhidrat,
protein, suda çözünür vitaminlerin ve minerallerin absorbsiyonunu
etkilememektedir. Olestranın patates cipsi, baharatlı çerez ve krakerlerde
kullanımı FDA tarafından 1996 yılında onaylanmıştır. Bu madde FDA’ye göre,
toksik, kanserojenik veya teratogenik değildir. Ancak belirtilen bazı etkileri
nedeniyle, etiketin üzerinde “Bu ürün Olestra içerir. Olestra, bazı kişilerde
karın kramplarına ve sulu dışkıya neden olabilir. Bazı vitaminlerin ve besin
ögelerinin absorbsiyonunu inhibe eder ve A, D, E ve K vitaminleri ilave
edilmiştir” ibaresinin yazılması gerekmektedir (14).
Diğer bir yağ
benzeri madde, yağ asitlerinin mono, di-, ve trisukroz esterleridir. Taze meyvelerde
olgunlaşmayı ve bozulmayı önlemek için koruyucu madde olarak kullanımları
onaylanmıştır (15). Diğer karbonhidrat yağ asidi esterleri ve poliol yağ asidi
esterleri, yağ benzeri maddeler olarak kullanılmaktadır. Örnek olarak,
sorbitol, trehaloz, rafinoz, stakiyoz poliesterleri verilebilir (16).
Yağlardan farklı yapıda olan enerjisi olmayan bileşikler: Parafinler ve mineral yağların yağ yerine geçen maddeler
olarak kullanımları söz konusudur. Ancak parafinlerin besinlere katılması ile
oluşan toksikolojik etkileri üzerinde birçok araştırma yapılmaktadır. Jojoba
yağı, çöl iklimi bulunan bölgelerden hasat edilen jojoba bitkisinin
çekirdeklerinden elde edilmektedir. Mono-doymamış uzun zincirli yağ asitlerinin
ve yağ alkollerinin ester karışımıdır (4).
Emülsifiye edici maddeler: Bu maddeler,
gerçek anlamda yağ benzeri maddeler sayılmazlar. Yalnızca yağı azaltılmış
sistemlerin reolojik özelliklerini iyileştirirler (17). Mono ve digliseridler,
unlu mamullerde yağ ikamesinde en yaygın olarak kullanılan emülsiyonlaştırıcılardır.
Enerji değeri, yağın enerji değerine oldukça yakındır. Diğer taraftan bunların
yüksek miktarda formüle dahil edilmeleri arzu edilmeyen tat oluşturduklarından
kullanımı sınırlandırılmıştır. Formülasyonda genellikle %0.5 veya daha az oranda
kullanılırlar. Bundan başka yaygın olarak kullanılan diğer emülsiye edici
maddeler, sukroz yağ asidi esterleri, sorbitan mono stearat, diasetil tartarik
asit esterleri, şeker esterleri, polisorbat 60, sodyum stearol-2-laktilat,
lesitin ve poligliserol esterleridir (4,18).
Yağ Taklidi Maddeler (Fat Mimetics)
Yağ taklidi
maddeler, karbonhidrat veya protein bazlı ürünler olup, besin içerisinde doğal
katı ve sıvı yağların duyusal ve fiziksel özelliklerini taklit etmektedirler
(4). Bu ürünler kremamsı bir doku oluşturmaktadırlar. Enerji değerleri 0-4
kkal/g’dır. Yağ taklitleri protein, hidrokolloid ve mikro kristalize selüloz
içerirmektedirler. Bunların yapıları yağlardan tamamen farklı olduğundan yağ
miktarının azaltılmasında büyük etkileri bulunmaktadır. Yağ taklidi maddeler
genellikle önemli miktarda su tutma özelliğine sahiptir. Kızartma için uygun
olmayıp fırında pişirme işlemi için uygundur (3,7).
Protein
kaynaklı yağ taklidi maddeler: Bu maddeler, yağın su içerisinde emülsiyon
halinde bulunduğu ürünlerde yağın azaltılması ve ortadan kaldırılması imkânı
vermektedirler. Ayrıca lezzet bileşenlerini bağlayarak lezzet profilini olumlu
yönde değiştirmektedir. Proteinlerin yağ ikame maddesi olarak eldesi,
mikropartikülasyon ile gerçekleşmektedir. Mikropartikülasyon işlemi, daha çok
süt ve yumurta proteinlerine uygulanır. Bu işlemin temeli, kontrollü bir
denatürasyon ve koagülasyon sağlamak için ısı ve yüksek kayma kuvveti
uygulanmasına dayanmaktadır (4,19,20).
“Simplesse”,
1998 yılında Nutrasweet firması tarafından mikropartikülasyon işlemi ile peynir
suyu, süt ve yumurtadan üretilen protein kaynaklı yağ taklidi maddedir ve 1990
yılında FDA tarafından “Genel Olarak Güvenli Kabul Edilebilir” (GRAS) madde
şeklinde kabul edilmiştir. Simplesse düşük enerji verir ve kolesterol içermez.
Mikropartikülasyon sırasında bir kısım protein iki kısım su ile sulandırılır ve
bu nedenle 3 g Simplesse 4 kkal içerir. Bir gram mikropartiküle protein ile 1 g
yağ değiştirir. Bu işlem enerji değerinin 9 kkal/g’dan 1.3 kkal/g’a düşürmektedir.
Isıya dayanıksızlığı yüzünden kızartma ve fırınlanmış ürünlerde kullanımı uygun
değildir (20).
“Dairy-Lo”,
tatlı peynir suyundan üretilen süt proteinidir ve 1979 yılından beri FDA
tarafından “Genel Olarak Güvenli Kabul Edilebilir” (GRAS) şeklinde kabul edilmiştir
(21).
“Trailblazer™”,
ksantan gam ve soya, yumurta ve peynir altı suyu proteinleri ve kazein gibi
çeşitli proteinlerden meydana gelen lifli proteinlerin homojenizasyonu ve
konsantrasyonu sonucu üretilmektedir. Lif oluşumu ksantan gam ve protein kompleksinin
izoelektrik noktasına yakın pH’da başlamaktadır. Bu lifli protein, yağsız
salata soslarının formulasyonunda uygulanmaktadır (4,22).
“LITA®”,
mısırın mikropartikülasyon işlemine tabi tutulması ile elde edilen bir yağ
taklididir. Kuru formunun uzun bir raf ömrü bulunmaktadır. Kullanımından önce
toz tekrar rehidre edilmektedir. Mayonez, dondurma gibi ürünlerde bulunan yağın
%75-100’ünün yerine kullanılmaktadır (4).
Karbonhidrat
kaynaklı yağ taklidi maddeler: Besinlere hacim verme amacıyla kullanılan
karbonhidrat bazlı yağ taklitlerinin başlıca işlevleri, su fazının dokusal
kalitesini geliştirerek kremamsı, düzgün kıvamlı, yağlılık hissi oluşturmaktır.
Gıda maddelerinde bu ürünler yağ ile bire bir oranda yer değiştirecek şekilde
kullanılmayıp su ile bağlanmaktadırlar. Böylece enerji değerinde düşüş
sağlanmaktadır. Bu tip yağ taklitleri, unlu mamullerde, dondurulmuş tatlılarda,
mayonez, soslar, salata sosları, dondurma, dolgu maddeleri gibi ürünlerde yağ
yerine geçen potansiyel maddeler olarak kullanılmaktadır (23,24).
Nişastadan elde
edilen yağ ikameleri, yaygın olarak kullanılmaktadır. Çünkü birçoğunun molekül
ağırlığı ikame edilen yağın molekül ağırlığına eşittir. Son üründe istenilen
kaliteyi sağlayabilmek için nişasta farklı metotlarla modifiye
edilebilmektedir. Modifiye nişasta suda dağıldığında jel ve pelte
oluşturmaktadır. Bu oluşum ortamdaki suyun tutulmasını sağlamaktadır. Böylece
yağın ağızda bıraktığı hissi yaratmaktadır. Ayrıca %25 kuru maddeli ve gramında
1 kkal enerji içeren karbonhidrat jeli, gramında 9 kkal bulunan yağla yer
değiştirmekte ve enerji değerinde % 90 oranında bir azalma sağlamaktadır
(23,25). Birçok nişasta kaynaklı yağ taklidi madde ticari olarak bulunmaktadır.
Bunlar:
“N-Fat”,
tapioka nişastasının asit hidrolizi ile üretilen bir dekstrindir. Enerji değeri
1 kkal/g’dır. Bir kısım dekstrin ve üç kısım su, dört kısım yağ ile yer
değiştirmektedir (19). Bu maddenin işlevini yerine getirebilmesi için ısıl
işleme tabi tutulması gerekmektedir. Isıl işleme gereksinim duymadan ön
jelatinize işlemine tutulmuş su içinde kolay çözünebilen formu Instant N-Fat
olarak adlandırılmaktadır. Bitkisel yağlarda, tofu içeren donmuş tatlılarda,
kahvaltılık sosislerde ve salata soslarında yağ yerine kullanılmaktadır (12).
Maltodekstrinler,
nişastadan, mısır, patates ve tapioka nişastasından asit ve enzim hidrolizi ile
elde edilen tatsız yağ ikame maddeleridir. Margarin, salata sosları, süt
ürünleri, donmuş tatlılar ve unlu mamullerde kullanılmaktadırlar. “Maltrin040”
adlı ürün mısır nişastasından püskürtmeli kurutucu ile elde edilen bir
maltodekstrindir. Hemen hemen %98 penta- ve daha yüksek miktarda oligosakkarit
içermekte ve gramı 1 kkal enerji vermektedir (4,25).
“Paselli SA2”,
patates nişastası kaynaklı bir maltodekstrindir ve 3.8 kkal/g enerji
içermektedir. Bir kısım Paselli SA2 dört kısım yağla yer değiştirmektedir (19).
“Instant Stellar”, modifiye mısır nişastasıdır ve kontrollü bir asit
hidrolizasyonu ile üretilmektedir. Suda büyük oranda çözünmez, ancak kremsi
yapı oluşturmak için kolayca dağılmakta ve su tutmaktadır ve gramı 1 kkal
enerji vermektedir (12,25).
Mikrokristalize
selüloz, asit hidrolizi ile hazırlanan selülozun kısmen depolimerize formudur.
Suda dağılmakta ve ağızda yağlılık hissine katkıda bulunmaktadır. Ticari olarak
bulunan ürünler, “Avicel”, “Novagel” ve “Ex-cel”dir. Novagel, %90 selüloz ve
%10 guar gam karışımından oluşmaktadır. Bu ürünün ağızda verdiği his ve
akışkanlık özellikleri yağa benzemekte ve enerji içermemektedir (25,26).
Diyet lifleri
de, gıda sanayinde yağ ikame maddesi olarak kullanılmaktadır. “Raftiline”,
inulinin ticari şeklidir. İnulin, sıcak su ile hindiba kökünden ekstrakte
edilmektedir. Kalın bağırsağa kadar sindirilmemekte ve kalın bağırsakta ise
bazı bakteriler tarafından fermente edilerek 1 kkal/g enerji içermektedir (27).
“β-glukan”ın
yağ ikame maddesi olarak kullanılabileceğinin belirtilmesine rağmen kullanımı
ile ilgili birçok testlerin yapılması gerekmektedir. Alpha Beta Teknoloji
tarafından üretilen ve mayadan elde edilen β-glukan, Fibercel adı altında
pazarlanmaktadır (28,29)
“Polidekstroz”,
esasen hacim arttırıcı bir maddedir, fakat dokuyu iyileştirici ve
kayganlaştırıcı özellikleri nedeniyle yağ taklidi madde olarak kullanılmaktadır.
Sorbitol ve sitrik asit varlığında glikozun yüksek sıcaklıkta polimerizasyonu
ile elde edilmektedir. Ticari olarak Litesse ismiyle bulunan bu madde sindirim
enzimlerine karşı dayanıklıdır. Enerji değeri 1 kkal/g’dır. Çikolatalı
şekerlemelerde, keklerde, bisküvilerde, dondurulmuş tatlılarda ve mikrokristal
selüloz ile birlikte diyet tatlıların üretiminde kullanılmaktadır. Fakat yalnız
başına gıdalarda yağın tamamını ikame etmesi, düşük molekül ağırlığına sahip
olduğu için de nişasta ve gamların verdiği vizkosite ve kıvamı vermesi mümkün
değildir (24,30,31).
“Gam”lar,
hidrokolloidler olarak gösterilen uzun zincirli ve yüksek molekül ağırlıklı
polimerlerdir. Vizkosite ve jel oluşumunu sağlamaktadırlar ve 1980 yılının
başlarından beri yağsız ürünlerde kullanılmaktadırlar. Modifiye gıdalara
ilavesiyle, düşük oranda yağ içeriğinden dolayı ağızda bıraktığı kuruluk hissi
gamların ilavesiyle nisbeten elimine edilmektedir. Bunlardan en yaygın
kullanılanlar arasında guar, zantan gam, arabik, alginat, pektin sayılabilir
(23,32)
Son zamanlarda
popüler olmaya başlayan diğer bir gam da “Konjak unu”dur. Isıl işleme tabii
tutulan ürünlerde yüksek vizkositeli jellerin oluşmasını sağlamaktadır. Sucuk,
az yağlı sürülebilir tipteki margarin gibi ürünlerde ve makarna gibi durum
buğdayından yapılan ürünlerde kullanılmaktadır (24).
Yağ İkame Maddesi Kombinasyonları (Birleşik Yağ İkameleri)
Gıdaların
karmaşık yapıda olmaları nedeniyle, az yağlı üründe arzulanan duyusal ve
fiziksel özellikleri sağlamak çoğu zaman tek bir yağ ikame maddesi ile mümkün
olmamaktadır. Bu nedenle çeşitli kombinasyonların kullanımı söz konusu
olabilmektedir. Tablo 1’de bu maddelere bazı örnekler verilmiştir (23).
Tablo 1. Bazı yağ ikamesi kombinasyonları
Ürün adı |
İmalatçısı |
Bileşimi |
Simplesse®Bakery |
Nutraseet Comp. |
Peynir altı suyu proteini, monogliseridler, sodyum sterol
laktat |
Slimgel 100 |
Teesenderlo Chemie |
Guar gam, jelatin |
Prolestra |
Reach Ass.Inc. |
%30 sukroz poliesteri, hayvan ve bitki proteini karışımı |
Prune Tec |
California Prune Board |
Kuru hurma marmelatı |
Tandem |
Witco Coororation |
Mono- ve digliseridler, polisorbat 60 |
UltraBake NF |
A.E.Staley Man. |
Granüler nişasta, modifiye sebze proteini, ksantan gam |
Nutri-Fat |
Reach Associates |
Karbonhidrat ve protein karışımı |
Yağ İkame Maddesi Kullanılarak Elde Edilen Ürünler
Yağ ikame
maddelerinin kullanıldığı sistemleri formüle etmede en büyük sorun yağın
standart üründe verdiği gevreklik, nemlilik ve yağlayıcılık özelliğinin
sağlanmasıdır. Çoğu zaman birkaçının kombinasyonu ile ancak arzu edilen
neticeye ulaşılabilmektedir (23). Yağ ikamelerinin başarılı uygulamalarından
bazıları şu şekildedir:
Salata sosları: Salata sosları yağ ikamelerinin
kullanıldığı en başarılı ve ilk uygulamalardan biridir. Yüzde 4-5 oranında
modifiye nişasta kullanılarak yağ miktarının %30-70’lerden %30-50’ye
düşürülmesi ve gerekli vizkosite ve stabilizesinin sağlanması mümkündür (33).
Unlu mamuller: Kek, modifiye edilen
unlu mamuller arasında önemli bir yere sahiptir. Keklerde yağın ve şortening
(shortening) yağın ikamesi biraz zor olsa da modifiye nişasta, gam ve birkaç
emülsifiye ediciden oluşan ikame sistemi sağlanarak bu sağlanmaya çalışılır
(34).
Süt ürünleri: Süt ve süt ürünlerinde,
yaygın olarak mikropartiküler yapıda, daha çok peynir suyu tozundan elde edilen
“Simplesse”, “Veri-Lo”, “Dairy-Lo” gibi doğala özdeş aromalar kullanılmaktadır
(35).
Et ürünleri: Yağ ikame maddeleri, et
ürününe en az enerji sağlayan ve ürünün lezzet, vizkosite ve diğer duyusal
özelliklerini olumsuz yönde etkilemeyen katkı maddeleridir. Bunlar, ilave su,
protein kaynaklı yağ ikame maddeleri, karbonhidrat kaynaklı yağ ikame
maddeleri, yulaf kepeği ve lifi, nişasta ve maltodekstrinlerdir (36,37).
Yağ İkamelerinin Güvenirliliği ve Yasal Düzenlenmesi
Günümüzde yağ
ikameleri gıda endüstrisi tarafından, referans bir besininin enerjisini
yaklaşık 1/3 veya yağ içeriğini yaklaşık ½ oranında azaltmak amacıyla sıklıkla
kullanılmaktadır (38,39).
Uluslararası
Gıda Kodeks Komisyonu (Codex Alimentarus Commission-CAC) (40) ve Avrupa Topluluğu
(European Commission-EC)’na (41) ait sınıflandırılmada ise “yağ ile yer
değiştiren maddeler” ile ilgili ayrı bir grup bulunmamakta ve bu grup
içerisinde yer alan polidekstroz ve izomalt gibi maddeler “hacim arttırıcı
katkı maddeleri” olarak sınıflandırılmaktadır. CAC sınıflandırılmasında laktik
asidin tuzlarından olan sodyum laktat nem verici özelliğinin yanı sıra hacim
arttırıcı olarak sınıflandırılmıştır. Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği’ne (TGKY)
göre hacim arttırıcılar, Avrupa Topluluğu Direktiflerinde olduğu gibi, birden
fazla işlevi olan gıda katkı maddeleri listesinde yer almaktadır. Uluslararası
Gıda Kodeks Komisyonu tarafından hacim arttırıcı olarak sınıflandırılan
maddelerden EC ve TGKY’a göre kullanımına izin verilenler Tablo 2’de
gösterilmektedir (42).
Tablo 2. CAC, EC ve
TGKY’ye göre gıdalarda kullanımına izin verilen hacim arttırıcılar
Hacim arttırıcı |
CAC |
EC |
TGKY |
Sodyum laktat |
+ |
+ |
+ |
İzomalt |
+ |
+ |
+ |
Polidekstroz A ve N |
+ |
+ |
+ |
Yağ ikame
maddelerinin herhangi bir besinde kullanılabilmesi için, bu maddelerin gıda
yasalarında onaylanmış olmasına, pozitif listede kullanımları ile ilgili
noktaların ve miktarının belirtilmiş olmasına dikkat edilmelidir. Yeni bir yağ
ikamesinin ilgili makamlarca onaylanabilmesi için toksikoloji çalışmalarının
yapılması gerekir. Bu testler, kimyasal içerik ve saflık, metabolizma ve
absorbsiyon, kronik toksijenite, mutajenik ve karsinojenik etki, barsak sistemi
için güvenilirlik gibi konuları içerir. Bunun yanında eğer yağ ikameleri yaygın
gıda unsurlarının türevi iseler ve değişik gıdalarda çok güvenilir geçmişleri
varsa bu maddeler herhangi bir tehdit oluşturmazlar (43).
Bu amaçla
gıdalarda kullanımında daha önce izin verilen ve yağ ikamesi olarak kullanılan
maddelere örnek olarak gumlar [guar gum (E-412), gum arabik (E-414), lokus bean
gum (E-410), ksantin gum (E-415), carragenan (E-407) ve pektin (E440)]
verilebilir. Türk Gıda Kodeksi’nde mikrokristal selüloz (E-406) ve yağ
asitlerinin gliserol esterlerinin (E-475) değişik amaçlarla kullanılmasına izin
verilmiştir (44).
Son yıllarda
geliştirilen yağ ikamelerinin kullanılabilirliği ilgili ülkelerin resmi onayına
tabidir. Ticari adı “Olestra” olan, yağı %100 ikame edebilen ve yalnızca ara
öğünlerde tüketilen patates cipsi, baharatlı çerez/krakerler gibi gıdalarda
kullanılmasına izin verilen yağ orijinli yağ yerine kullanılan maddeler 1996
yılında onaylanmıştır (45).
En az bir kısa
zincirli yağ asidi ve genellikle uzun zincirli yağ asidi olarak da stearik asit
içeren triaçilgliserid molekülünden oluşan “Salatrim”, 1994 yılında GRAS olarak
FDA tarafından onaylanmıştır (9). Protein orijinli olan Simplesse’nin
dondurulmuş gıdalar, yoğurt, krem peyniri ve ekşi kremada kullanımına izin
verilmiştir (46).
Genel olarak
yağ taklidi maddeler, doğal ürünlerden elde edildikleri için kabul
edilmelerinde daha az sorunlarla karşılaşılır. Yağ benzeri maddelerin birçoğu
ise patentlidir ve sentetik bileşenler olmaları nedeniyle kullanımlarının
onaylanması için uzun bir sürece gereksinme duyulmaktadır. Çoğu yağ benzeri
madde, FDA’nın onayı için hala inceleme ve değerlendirme aşamasındadır (4,43).
SONUÇ VE ÖNERİLER
Tüm dünyada
hafif şişmanlığın ve obezitenin epidemiyolojik bir boyut alması nedeniyle
tüketiciler enerji ve yağ içeriği düşük besinleri seçmek konusunda
eğitilmelidir. Bazı gıdalarda yağ ikameleri kullanılarak yağ içeriği
düşürülürken, aynı zamanda gıdanın şeker içeriği arttırılabilir. Bu nedenle
diyetisyenler, yağ ikamelerini içeren gıdaların doğru kullanımı hususunda
halkın eğitiminde önemli bir rol oynamaktadır. Buna ek olarak, diyetisyenler,
tüketicileri gıdaların etiketini okuma ve yorumlama hususunda eğitmeli ve
eğitilmelidirler. Son olarak ise, tüketicilerin yağ ikamelerini içeren
besinleri tüketimleri konusunda bilgi almalı ve bu besinlerin aşırı derecede
tüketilmesini önlemelidirler.
Çıkar çatışması/Conflict of interest: Yazarlar ya da yazı ile ilgili bildirilen herhangi bir çıkar çatışması
yoktur.
KAY NAK LAR
1.
Ney KH. Sensogramme. Eine
Metodische Erweiterung der Aomagramme 1988;88(1):19.
2.
Kuyumcu A. Yağ Yerine Geçen
Maddeler: Amerikan Diyetisyenler Derneği’nin Geliştirilmiş Besin ve Beslenme
Rehberi. (Eds: Yücecan S, Pekcan G, Nursal B, Besler T.) 1.Baskı. Acar
Matbaacılık, 2003,s.60-64.
3.
Akoh C. Fat replacers.
Journal of Food Technology 1998;52(3):47-52.
4.
Huyghebaert A, Dewettinck K,
Greyt W. Fat replacers. Bulletin of IDF 1996;317:10-15.
5.
IFIC.IFIC review: Uses and
nutritional impact of reduction ingredients.1998.Available at: http://ificinfo.health. org/review/fatr.html.
Accessed at: August 19, 2012.
6.
Position of the American
Dietetic Association: Fat replacers. J Am Diet Assoc 2005;105:266-275.
7.
Drake MA, Swansom BG. Reduced
and low fat cheese technology. Trends Food Sci Technol 1995;6:366-369.
8.
Dreher MA, Leveille GA,
Aurbach M. Salatrim: A Triglyceride-based fat replacer. Nutr Today 1998;33(4):164170.
9.
Cueto H, Andersen M, Bitz C,
Holst J, Rehfel J, Astrup A. The effect of salatrim, a low-calorie modified
triacylglycerol on appetite and energy intake. Am J Clin Nutr
2008;87:1163-1169.
10.
Federal Register Volume 59,
Number 125.June 30, 1994. Available at:
http://www.gpo.gov/fdsys/pkg/FR1994-06-30/html/94-15831.html. Accessed
at:August 16, 2012.
11.
Lucca PA, Tepper BJ. Fat
replacers and the functionality in fat in foods. Trends in Food Science and
Technology 1994;5:12-19.
12.
LaBarge RG. Water soluble
compounds: The search for a low-caloric oil. Food Technology 1988;84-88.
13.
13.Monique IM Maas, Wim PM
Hopman, Martijn B Katan, Jan BMJ Jansen. The nondigestible fat sucrose
polyester does not stimulate gallbladder emptying in humans. Am J Clin Nutr 1998;68:1272-1275.
14.
FDA Talk Paper. FDA Changes
Labeling Requirement for Olestra, 2003.Available at:http://www.fda.gov/bbs/
topics/ANSWERS/2003/ ANS01245.html. Accessed August 16, 2012.
15.
Taş T, Güzel S. Çeşitli yağ
ikame maddelerinin ayran kalite kriterleri üzerine etkilerinin belirlenmesi.
GIDA 2010;35(2):105-111.
16.
Tamime AY, Barclay MNI,
Davies G, Barrantes E. Production of low-calorie yoghurt using skim milk powder
and fat substitutes. Milchwissenschaft 1994;49:85-87.
17.
Flack E.The Role of
Emulsifiers in Low Fat Products. In: Roller S, Jones SA, editors. Handbook of
Fat Replacers. Boca Raton FL: CRC Press; 1996. p.221-234.
18.
CCC.Fat Reduction in
Foods.Calorie Control Councel, 111 pp. Atlanta, Ga.
19.
Diziezak JD. Fats, oils and
fat Substitutes. Food Technology 1989;66:66-74.
20.
Uysal H, Kınık Ö, Kesenkaş H,
Akbulut N. Düşük kalorili yoğurt üretiminde Simplesse ® 100 kullanımı. GIDA
2003;28(6):631-635.
21.
CCC. Glossary of Fat
Replacers. Available at: http://
www.caloriecontrol.org/articles-and-video/feature-articles/glossary-of-fat-replacers
Accessed at: August 12, 2012.
22.
Ognean CF. Fat replacers.
Journal of Agroalimentary Processes and Technologies 2006;12(2):433-442.
23.
Doğan İ, Küçüköner E. Düşük
yağ ve kalori içeren gıdaların hazırlanmasında yağ ikamelerinin rolü. GIDA
1999;24(6):417-424.
24.
Alexander RJ. Carbonhydrate
used as fat replacer. Development in Carbohydrate Chemistry 1994;343-370.
25.
Alexander RJ. Fat replacers
based on starch. Cereal Foods World 1995;40:366.
26.
Singhal RS, Gupta AK,
Kulkarni PR. Low-calorie fat substitutes. Trends in Food Science
&Technology 1991;241-244.
27.
El-Nager G, Clowes G,
Tudorica CM, Kuri V, Brennan CS. Rheological quality and stability of yog-ice
cream with added inulin. Int J Dairy Tech 2002;55:89-93.
28.
Worrasinchai S, Suphantharika
M, Pinjai S, Jamnong P. β-Glucan prepared from spent brewer’s yeast as a fat
replacer in mayonnaise. Food Hydrocolloids 2006;20:68-78.
29.
Eason DD, James S, Bistrian
BR. Beta-glucan obtained from yeast. U.S patent 1990;4:962-994.
30.
Vetter JL.Calorie and fat
modified bakery products. The American Institute of Baking Bulletin
1991;13(5):1-8.
31.
Campbell LA, Ketelsen SM,
Antenucci RN. Formulating oatmeal cookies with calorie-sparing ingredients.
Food Technology 1994;48(5):98-105.
32.
Casimir, CA. Fat replacers.
Food Technology 1998; 52(3):47-53.
33.
Mauro DJ. An update on
starch. Cereal Foods World 1996;41:776.
34.
Doğan İS, Yıldız Ö. Düşük
kalorili kek üretimi: I. formül optimizasyonu. GIDA 2004;29(1):17-25
35.
Yazıcı F, Dervişoğlu M. Yağ
yerine kullanılan maddeler ve süt ürünlerinde uygulamaları. GIDA 2006;31(1):1119.
36.
Ekici L, Ercoşkun H. Et
ürünlerinde diyet lif kullanımı. GTED 2007;1:83-90.
37.
Ertaş H. Az yağlı et ürünleri
ve yağ ikameleri. GIDA 1997;22(5):345-350.
38.
CCC.Fat Replacers. 2002.
Available at: http://www. caloriecontrol.org/sweeteners-and-lite/fat-replacers
Accessed: August 16, 2012.
39.
Zoulias EI,Oreopoulou V, Tzia
C.Textural properties of low-fat cookies containing carbohydrate- or
protein-based fat replacers. Journal of Food Engineering 2002;55:337-342.
40.
CAC. Class Names and the
International Numbering System for Food Additives. 1989. Available at: http://
www.codexalimentarus.net. cac/gl 36-1989 Accessed: August 2, 2012.
41.
European Parliament and
Council Directive No 95/2/ EC of 20 February 1995 on food additives other than
colours and sweeteners. 20 February 1995. Available at:
http://ec.europa.eu/food/fs/sfp/addit_flavor/flav11_ en.pdf Accessed: August
17, 2012.
42.
T.C. Gıda, Tarım ve
Hayvancılık Bakanlığı, Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği. Renklendiriciler ve
Tatlandırıcılar Dışındaki Gıda Maddeleri Tebliğinde Değişiklik Yapılması
Hakkında Tebliğ, Tebliğ No (2008/22). Resmi Gazete: 31.12.2008-27097
Erişim:http://www.gkgm. gov.tr/mevzuat/kodeks/2008-22.html Erişim Tarihi:2
Ağustos 2012.
43.
Grossklaus R. Fat replacers.
Requirements from a nutritional physiological point of view. Fett/Lipid
1996;98(4):136-141.
44.
T.C. Gıda, Tarım ve
Hayvancılık Bakanlığı, Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği.Gida Katkı Maddeleri
Yönetmeliği. Resmi Gazete: R.Gazete: 29.12.2011-28157
45.
Erişim:http://www.gkgm.gov.tr/mevzuat/kodeks/kodeks_yonetmelik/gida_katki_maddeleri_yonetmelik.
html Erişim Tarihi:16 Ağustos 2012.
46.
FDA. Food additives permitted
for direct addition to food for human consumption: Olestra final rule. Fed
Regist (US) 1996; 61(20):3118-3173.
47.
GRAS Affirmation petition for
Microparticulated Egg and Milk Protein Product. Summary of Petition.The Nutrasweet
Company.; September 16, 1988.
« Prev Post
Next Post »
Yorumlar
Yorum Gönder