Bu Eve Hakk’tan Başkası Girmedi
| |
Bir şeyhin Bayezid’e “Kâbe benim; benim çevremde tavaf et” demesi
2210: Ümmetin şeyhi Bayezid Hac ve Umre için Mekke’ye doğru koşuyordu
İlk defa gittiği şehirlerde değerli kişileri soruşturup arardı. (…)
2215: (…)
Bayezid, yolculukta zamanının Hızır’ı olan bir kimseyi bulmak için çok arardı.
2220: Boyca hilâl gibi bir şeyh gördü; Onda erlerin gücünü ve sözünü gördü.
Gözü kör ama gönlü güneş gibiydi; rüyasında Hindistan’ı görmüş bir fil gibiydi.
Gözü kapalı uyumuş kişi yüz neşe görür de, gözünü açınca görmezse şaşılacak şey!
Rüyada nice şaşılacak şey aydınlanır; gönül uykuda pencere olur.
Uyanık olan ve hoş rüya gören kişi, âriftir; -ayak- toprağını gözüne sür.
2225: Önünde oturdu. Durumunu sordu; onu yoksul ve aile sahibi buldu.
-Şeyh- “Ey Bayezid! Niyetin nereye! Gurbet dengini nereye götüreceksin?” dedi.
-Bayezid- “Erken vakitte Kâbe’ye niyetim var” dedi. -Şeyh- “Peki! Yol azığı olarak neyin var?” dedi.
-Bayezid- “İki yüz gümüş dirhemim var; işte elbisemin köşesine sıkıca bağlı” dedi.
-Şeyh- dedi: “Benim çevremde yedi defa tavaf et; bunu hac tavafından daha iyi say.
2230: Ey cömert! O dirhemleri önüme koy; bil ki hac yaptın muradın gerçekleşti.
Umre yaptın, baki ömrü elde ettin; temizlendin, Safa’da koştun
Canının gördüğü Hakk’ın hakkı için; Hak, beni kendi evine üstün tutmuştur.
Kâbe onun lütuf evi ise de tabiatım (vücudum) onun sır evidir.
O evi yaptığından beri, ona gitmedi. Bu eve ise o Hay/diri Hakk’tan başkası girmedi.
2235: Madem beni gördün, Hakk’ı gördün; sadakat Kâbe’sinin çevresini döndün.
Bana hizmet, Allah’a itaat ve şükürdür; sanma ki Hakk, benden ayrıdır.
Gözünü iyice aç, bana bak; böylece insanda Hakk’ın nurunu göreceksin.”
Bayezid, bu nükteleri anladı; altın halka gibi kulağına taktı.
Ondan dolayı Bayezid’in derecesi arttı; Sonra ulaşan, son noktaya vardı.
KAYNAK: Mevlana Celâleddîn Rûmî, Mesnevî, Hazırlayan: Adnan Karaismailoğlu, Yeni Şafak Kültür Hizmeti, İstanbul, 2004, c: 1, s: 234-235.
« Prev Post
Next Post »
Yorumlar
Yorum Gönder