Sevgiliye

|

Her insan ruhunda Ebedi Ateş ile birleşmeyi
arzulayan ilahi bir kıvılcım taşır.

Hiç kimse benliğinden arınmadıkça sevgilisine
doğrudan ulaşamaz.

Gurur, şehvet, hırs ve süfli arzular sevgiliyi
açıkça görmeye mani olur.

Aşk, sevgiliye doğru yükselirken nefsin
rehber ışığıdır; çünkü sadece aşk nefsi bencillik ve şehvet zincirinden
kurtarabilir.

Bu nedenle "Gerçek aşk tamamen safça
sevmedir, herhangi bir sebep aramaksızın sadece sevmek."

Aşk her zaman daha ileriye gitmeye
eğilimlidir. Ama aşkın bir sınırı vardır. Sınır aşıldığı zaman, aşk nefrete
dönüşür. Bu dönüşümü önlemek için, aşkın başka bir şey haline gelmesi gerekir.

Sevgilinin ruhunu sevmek, bu sevgiliyi
kendi zevkine göre düşünmemektir.

Aşk artık temaşa edemez, sahip olmak ister.
Bu aşk hayalden değil ruhtan kaynaklanır ve tamamen tinsel olan bir dalıştır.

Tanrı ile insan arasındaki ilişkilerde, aşk
en büyüktür. Aşk, aşılması gereken mesafe olarak büyüktür.

Ulu makamlara ulaşmak ancak Allah ile
mümkündür. Bedende akciğerlerin üzerine de etkisi vardır. Hayatın sevgi ve
sevinç kanalını akciğerler temsil eder, nefes oradan girer. Ciğerim hasta
diyenler aslında gerçekte aşkın yaralarını taşıyanlardır. Onların ciğerleri dış
etkilerden dolayı değil sevdadan dolayı yaralıdır.

Dikkat edin Aşk ile Mirac ciğer iledir.
Göğüs bölgesi aşkı, beyin ise arşı, ululuğu temsil eder. Yani insan camisinin
şerefesidir. Beyin esmalar oraya kodlanmış. Oradan da ezan okunur. Bu ilahi
bestedir. Ciğerlere çekilen aşk nefesi ile ancak yüksek ilimler, hakikatler
bestelenir.

Zamanımızda kaç kişi aşk, zevk ve sevgi
konusundaki beklentilere yeterli bir karşılık verebiliyor, veya tam anlamıyla
doyurucu bir ilişkiyi gerçekleştirebiliyor. Birçokları tek yapabildikleri şey
daha da büyük bir coşkuyla, daha da amansız bir istekle bir kez daha, bir kez
daha peşinden koşturacak kadar, geçici şehvetleri (mal-mülk) istemektedirler. Onun
için sevgi ve aşk insanın  “gerçek dini”
olmalı denilmiştir.

“Seni seviyorum sevgilim” demenin
hazzı dünyaya değişilmez…

Benzer Yazılar