Düşlerim

|

“Mutlak cemâlin etkisiyle kendinden geçen şair
her şeyi sevgilisi olarak görür.”

toprağa örtü olarak yanağını serdi
ateşinle yanan gönlüne bir su
ah bu nedir diye sorma
alevi kıvranırken
kanından bir damla damla düşse
kalbi söyler seni
bir nefes oldun doldun içine
sınırları olmasa sukut etmezdi
sevap günah derdi al beni
kahrolur yalnızlığıyla
bu davası ölse bitmez ki
mahzenlerinde mahkum
üstüne kapılar kapa… beklet
kendi kendine sanma söner alevi
susuz bıraksan çölünde buz gibi donar
karanlıklarında siyaha çal görme halini
tutunmak için kanıyor
dikenler arasında gülüm
gözü inciler döküyor
boynu bükük suskun dili
umutsuzluk umuduydu yokluğundan ürperir
her günüm geçiyor böyle düşlerim

Benzer Yazılar