Tesellim

|

büyüleyici isim sevgilim kaderimin kahramanı
titreten aşkın beni kuşattı
ruhum seni memnun edebilir miyim
acılarla… yorulmalarla
samimi bir şeyim yok kalbim kadar
ve büyük sevgili mektubunu almasaydım
lütfun da bana dokunmasaydı
düşüncemin ağırlığından ölmüş gibiydim
hani…
baştan çıkarma olmadan sonsuz bir aşk vaat ediyorduk
sevinçle kalbin derinliklerine beraber kaçıyorduk
gözyaşlarım alev olup beni yakaladığında
rüyalarla kalpten kalbine gitmek istedim …
tatlı ağlamam özürlerim öfkeni kırdı
bana nasıl mutluolacağımı bildiğini söyledin
sonra başkaları duyacak mı bu çığlığımı
korkusuna gizleyen benime aranma dedin
ve ben seni sınırsız sevdim bütün sevgilerimle
cennetim dindarlığım yeminlerimle
kalbimin tüm vuruşları düzene girdi

ey kalbimin kalbi ruhumun sancısı
ne yaptın bana…benimle ne yaptın
mutlu günlerim çoktu önceden ama alev almıyordu
bugün sesin dolaşıyor beynimde
okşarken kalbim nefes alıyor
beklenmeyen birer mesaj öpücüklerin
tüm kalbimin sana yükseldiğini hissediyorum
çırpınıyor can kuşum... kaçmasın
aklım başımda değil nereye koyacağıma dair bir kafesim yok
sevinçten kalbimin tatlı gözyaşlarına dalmama izin ver
yeterince acı çekmedik mi
sadece seni izliyor ve özlüyorum
altın rüyalarımı sana yazabilirim
canım ruhum göremezse bu gözlerim
kalbim...ateşle doluyor
ruhumun gözleri açılsın sana tutunmak için
mühürlensin aşkımın kaynağı

hatırla sevgilim
geçen günler anlamsız ve can sıkıcı
sözcükler yüzünden az kalsın ruhumu alıyordun
dayanamayan kanlı gözlerin yetişti
sevgili sevgilim…ne kadar tatlıydın
göğsümü göğsünün altına aldığında
suç ortağıydık sanki ikimiz
zincirlenmiş ruhumu bana artık geri verme
sende tutkulu kalsın...hapset
alışırsın iyi görürsün belkide daha çok acırsın

en derin hayatım
dizlerim titriyor eridiğimi hissettim
ruhumun perdelerini açmaktan korkuyorken
yolumu parlattın… hayatım aydınlandı
güneş ruhumun suyunu artık kurutmaz
ayaklarının dibinde uzanırken
bedenime değen ıslak alevinle
beni bütün ruhunla öp
ilk aşkım gözyaşlarımdaki cennetim
ezelde bilinmeden önce senindim… şimdide
canım sana verilmişti hayatım da
gizli hazinem… aşkın nefesinde yak beni
kıskandığım bir öpücükle tut
kendimi dudaklarına mahkum et
ayrılığına daha cesaret edemiyorum

kalbim…
kuşlar sevgimizi gördüklerinde nasıl şarkı söylüyorlar
bir bulutun altında kıskanç güneş
kahverengi gözlerinde kendini arıyor
dilden dile düğümlenmiş
söz verdiğimiz derin aşka
her zaman…her zaman
ağlayarak mı saklanalım
yüzüm ayaklarına kapanık
göğsüm kabarıyor gözyaşlarından
kaç kez bozulan yeminlerimi duydun
gökyüzü dahi acı çekti ağladı
affet onu diye
varlık da sessiz ve yasımı paylaştılar
ah…her şeyim eşiğinde
ne var ki uzun süre kendimi yatıştırmadım uyuyamadım
hevesle beni bulmanı…göğsüne almanı
kollarımı tutmanı istiyordum
beni tüketen bu can sıkıntısından
bıkmıştım yalnızıma sarılmaktan
başımda günah sonsuz bir gölgede olsa da
kaderimin acımasız çehresinde…seni istemek bir hata değil ki
yine de hep izindeyim rüyalarımda bile
ah… bir çocuğa kollarını uzatmak için gelmiş
o gözlerini parlarken görseler gölgelerde
kim sevincini gizlemek ister gözyaşları sızarken

neden…öperken şefkatle anlımdan
birdenbire mutluluğumuz kayboldu
bir hata değildi ve fakat çok gözyaşı döktük
bu kalp senin ve düşüncen ile doluyken
ister miydim ruhunun incinmesini
benim için ağlama… öpme beni derdim
tek tek kaybolsa en tatlı hislerim
ve arkadaşlığımız hayatıma mal olsa
derim suç benim

altın ve saf sevgim duymak istiyorum
beni suçlayamayan tek kişiyi
her zaman hassas olan o tek sesi
kalbimde gözyaşı ve dua ettiğimde
beni cezalandırmayan geçmişim
en azından tanrı acı şikayetimi duydu affetti
sen de her zaman beni neşelendir
bu küçük çocuğu öp
asla bir daha asla deme
elini ver benimsinle de... bizi rahatlat
ağlıyorsak da güleceğiz yarınlarda
hüzünlü rüyaların sancılı büyüsüne bakma
düşüncelerimin sadık yankıları beni yanıltmaz
yemin ediyorum
kendimi yalnız seninle buluyorum
kalbin benimkine çok yakın ve bana arzulu
bir şeyi benimle konuşmadan üzülüp hemen suçlama
dünyada görülen mutluluk bizimle değil mi
hangi belirsiz nesne arzumuza karışıp acı versin ki
korkma aşk mektuplarımızdan… gizemli şikayetlerden
içten içe ettiğimiz sessiz dualarımız var…korur bizi
beni sen çağır titreyerekte olsa rüyana gelirim hiç değilse
bizi ayıran boşluğu kilitleyen
asla kaybolmayacak anahtar kalbinde
mecburen birlikteyiz yeminleri imzalamak için
her şey senin için okunan şarkılarla dolu
sevinç gözyaşları döküyorum
her zamandan daha sıkı sarıldım büyüleyici hayaline
kendimi bildiğim gibi
seni sevdiğim kadar beni sevmeni istiyorum
en dokunaklı kelimelerimle arıyorum seni
derinlerde sevişelim
beni benden kendimden kurtar yeter diyorum
örtülmüşken gözlerim gözyaşlarıyla
gözlerine baka baka beni al
canıma rağmen benden kalbimi çıkar
mutlu mu özgür mü öldü mü demeden
en iyisi yap bunu … batmadan güneş
dokundurduğun öpücüğü örtü gibi gözlerime kapat
yorgunum uyumak istiyorum
hala titreyen tuzbuz kalbini
son hatıramızı gözyaşınla sil
tesellim… o günler çok acıydı…olsun
artık gecelerde bizim sabahlarda

Benzer Yazılar