Uykulu

|

geceleri
…uykulu

haline
ne gülerdiler

kızıl
dudaklarınla

bir
çiçek gibi öptün incitmeden

gözlerinin
kuruluğu

kalbine
düşen iki çiğ damla

göğsünün
ateşinde kavurduğun bedeni

kollarına
sarılmış tenini terinde yıkadın

uçuşundan
kalan güvercin

titrek nefesini
veren yürek

kapat
içine

avucunda
ölmüşse  dirilecektir

başka ne
olsun görmesinler

hayaldir
kaderi…sende kaybolmuş...

değersizliğine
bakma 

bir
öpücük gönderde günü doğsun

tek dileği  sarıl kıymetlisi

al götür
uzaklara

onun
kadar  seni kimse sevmedi

kıskanmaz
değil ama  kıskanır

kutsalı
seni… ayırdılar

kapat ve
kapla ve  kalbine öyle dol…

nesi
yoksa varsa sen aşktan yana

sesini
bulamıyor farketmedi deme

küstün
mü ona

nedeni…

Benzer Yazılar