Bizim Dünya

|

gözlerim seni sözlerimle… ısrarla kelimelerle
uyuyor musun
sana anlattım hayallerimi parçalarcasına
aşkım içimdeydin
öyle inanılmazdın ki… olağanüstü
göz göze seni hissediyordum
sen de beni
zaman karıştı…anda durdu
içimdeki fırtınaları iniltileri duyuyordun
yaşadığım ıstırabı ve keyfini
suçluluğumu utancımı ve acı çekmemi
böylesine bir arada olacaklarını hiç bilemezdim
içimin sersemliğimi hiç unutamam
o dehşet verici umutsuzluk ve kederi
sonra tarifsiz büyük sevgini ve mutluluğu gördüm
atıp yok edemem hala yaşadığım o duygularımı
senin de beni sevdiğini bildiğimden
güzel anılarımın arasına sıkıştırdım bu sevincimi
kolay değil bir bilsen uzaklık sanıldığı gibi
bir o kadar zor ve acı
yaşamak zorunda kaldığım şeylere
uyum sağlıyor alışıyorum ama… çok zormuş
belki de sırf aşk acı mı
sabah uyandığında…gözünü dahi açmadan
seni düşünmek kolay ve basit bir şey ama
yanıyor ocağın tekrardan başlayan bir fırtına gibi
yanında varmış gibi uyanıyorsun ve yoksun
uzun uzun baka kal…çaresiz kızgın ve kırgın
gözlerin dolar... akan yaşla ıslanan dudak
sevgiliyle sanki öpüşmüş gibi
kalbin tedirgin ve utangaç
uyanmak pişmanlığı ile ağrır
gece düşün gündüz hüzün
ve anlatılamaz harika halini
nasıl özlüyorum bir bilsen
daha önce bir başkası için bunu düşündüğümü sanmıyorum
taze çiçek kokulu tenine ellerin dokunmasına dayanamam
benim ki zaten imkansız
böyle hesaba gelmez kıskançlıklar olur mu deme
bundan rahatsız olma bana daha çok güven
bizim dünyamız rüya ve hayalden yana
iki uzak bir yakına bağlıdır her zaman

Benzer Yazılar