Print Friendly and PDF

Yetmedi Kelimeler

|





bu gece yıldızlar birer birer dökülüp.
avuçlarıma kondular…
sıkıca tuttum… korkmadan…
bizim için yalvardılar…
ve mehtap sulara indi…
yakamozların sessizliğinde…
biz ne hayaller kurup, dilekler tutmadık mı?
çöz yüreğinin dilini…
aç ellerini benimle yaratana…
bu alem ve melekler şahit…
amin diyorlar dualarımıza…
ezelimde yaşadığım tüm sıkıntılara
bilmediğim tüm çareleri denedim
yıkılıp yıkılıp yeniden kalkarak…
bitirdim neyim varsa türlü türlü acılarla…
ancak, biz bize kurulmuş tuzak mıyız?
tek ve sonsuz bir aşkla…
iki yalnız bir doğru edebilirdik…
bahsetmedik kimselere yaramızda saklı…
farklı mekânlarda aynı alevde yanarak…
sığmadık yüreklere şiirlere taştık…
yetmedi kelimeler…
ne kadar süslense de… kafi değil hiç bir cümle, hiç bir renk anlatmaya…
bu aşk dünyadan değil, farklı alemlerden…
yaratanın elinden bize armağan olmalı…


Önceki Yazı
« Prev Post
Sonraki Yazı
Next Post »

Benzer Yazılar

Yorumlar