O Severse

|

Zünnun’dan bu öyküyü
naklediyordu. Şöyle dedi: “Bir gün Ka’be’nin etrafında tavaf ediyordum. Bir an
hüzünlü hüzünlü yalvarıp yakarmakta olan bir ses duydum. Baktım ki bu sesin sahibi,
Ka’be’nin örtüsüne asılmış genç bir kız. Şöyle diyordu:

“Biliyorsun Sen ey Sevgilim

Ey Sevgilim, Sen biliyorsun

Vücudumun ve ruhumun
yorgunluğu

Açığa vurmaktadır sırrımı

Ey Sevgilim öyle sakladım ki
içimde sevgimi.

Göğsüm daraldı, nerdeyse
göğsüm çatlayacaktı."

Zünnun şöyle devam etti:

“Bu sözleri işitince, bir
üzüldüm, bir sevindim; öylesine duygulandım ki oracıkta ağladım.” O genç kız
sözlerine devamla:

“Ey Allah’ım! Ey Rabb’im! Ey
Yüce Mevlam! Eğer beni bağışlayacaksan, bana duyduğun sevginle bağışla beni.”
dedi. Zünnun bunun üzerine şöyle dedi:

“Bu şekildeki bir yalvarış bana
çok çarpıcı geldi. Bu nedenle o kıza

“Ey kızım, “Senin bana duyduğun
sevgiyle” diyeceğine “Sana duyduğum sevgiyle” desen, öyle yalvarsan senin için
yeterli olmaz mı?” dedim. O kız da bana şunları söyledi:

“Ey Zünnun! Çekil git yoluna!
Bilmiyor musun, Allah’ın sevdiği öyle kullar var ki. onlar Allah’ı sevmeden
önce Allah onları sever. Duymadın mı Allah ne buyuruyor?

“Allah öyle insanlar getirecek
ki O onları sever, onlar da O’nu severler.” (Kuran, 5/54). Görülüyor ki,
Allah’ın onlara duyduğu sevgi, onların Allah’a duyduğu sevgiden önce
gelmektedir”.

“Peki benim Zünnun olduğumu
nereden bildin?" diye sordum ona. O da şöyle cevap verdi”

 “Ey yiğit kişi! Kalbler, sırlar meydanında
dolaştı, ben seni oradan tanıdım.” Sonra, “Dön, arkana bak!” dedi bana. Ben de
yüzümü çevirdim, baktım, Gökyüzü mü onu kendisine yükseltmişti yoksa yeryüzü mü
onu içine çekmiş almıştı, bilemedim. Bu genç kızın sözlerinden ortaya çıkan
durum, Allah’ın Hz. Musa’ya “Dağa bak!” (Kur’an, 7/143) dediği anda, Hz. Musa
aleyhisselâm’ın Rabb’iyle olan durumuna yakın bir durum dedim kendi kendime”

İlahi Aşk/İbn-i Ârabi

Benzer Yazılar