Print Friendly and PDF

Minare

|

Allah Teâlâ dostu, yeryüzünde kimsesizdir.
Onun dostu Rabbi olup, ona kâfidir.
O da terkeder mi…





sahipsiz mi yorgun seyyah
gam köşesinde en kimsesiz
dudağı kurumuş kalbi perişan
derdin hani
hastaydı yüzün gülmezdi
ötmüş müydü bülbüller boşu boşuna
bitmeyen siyah gecelerde
sevmişti…yalnız başına
güllerin gülüydü o güzel kokulu
sarmıştı hiçliğini kimsesizliğine
yalnızlığına yenilmiş
duyulmaz mı kimimsesizliği
günden geceden kararmış gönlünü
herkes değil o sahiplenirken
kaldı mı tek şimdi







Not: Kırgız Türkçesinde munara (minare); serap;  havanın kararmaya yüz tuttuğu sırada aldığı hafif beyazımsı görüntü ve destanlarda geçen kocaman bir ağaç derleme sözlüğünde ise; pınar, çeşme, yalnız,  kimsesiz olan


Önceki Yazı
« Prev Post
Sonraki Yazı
Next Post »

Benzer Yazılar

Yorumlar